Bir hafta Ankara'da olmak ilaç gibiydi... 23:59'da İstanbul'a yola çıkarken gözyaşlarım süzülüyor... Buradan ayrılmak istemiyorum. Çok mutluyum: Komşularımı, arkadaşlarımı, hocamlarımı, vs çok özlüyorum... Bir gün 'huzur' bulduğum başkentimize geri dönmeyi diliyorum...
Sevgilerimle,
Ay-lin:)
Not: Kısmetse Salı akşamı Uzunköprü'deyim; 10 Şubat akşamı da İst.'da olacağım. Göçebeler gibi yaşadığımdan, e-postalarıma düzenli bakamıyorum. Yanıtlardaki gecikmeler için lütfen kusura bakmayınız :)
