14.12.2006 20:00 BAKIRKÖY-İSTANBUL
Özellikle İstanbul'da yaşayanlara sesleniyorum!
Burada tek başına bir bayan olarak güvende yaşayamaz mı insan?
(Değerli Kadir AYARIG'a benim için çizdiği bu Tazmanya Canavarı için teşekkür ederim;
yüreğine sağlık Kadir!)
Saat 19:00... Bakırköy-İncirli Caddesi'nden ara yola saptım. Sokak karanlıktı ve bomboştu ki aniden çöp tenekesinin arkasından iki tinerci çocuk -buram buram bali kokan- üzerime fırladı. Biri çantamı almaya çalışırken, diğeri de etrafı kontrol ediyordu. Normalde başıma böyle bir şey gelse, çantamı verirdim derdim. O anda sanki mantığım devredışı kaldı, içimden Tazmanya Canavarı çıktı :)
'Çakım var, defolun, gidin!' diye bağırdım ve sımsıkı tuttuğum çakım ve çantamla metro istikametine 'İmdat! diyerek koştum. Her şey olabilirdi. Beni orada bıçaklasalardı, hiçkimsenin ruhu bile duymayacaktı! Hayat, bu kadar basit mi? Anlayamıyorum bu şehri ve insanları! Bayan olduğunuz için sizi zayıf olarak görüyor ve yok etmeye çalışıyorlar... Doğup büyüdüğüm Trakya sokakları ya da üniversiteyi okuduğum Ankara'da hayat ne kadar da güvenliydi...
Normalde en geç 21:00 gibi evde olurum zaten, daha saat 19:00'da başıma böyle bir olay geldi. Hava karardığında ve bir işiniz varsa, muhakkak 'erkek' bir arkadaşınızın mı size eşlik etmesi gerekiyor? Gerçi tehlike cinsiyet ayırt etmez. Ama bayan olmaz çok daha zor. Yakın geçmişte Bakırköy'de arabayla bir bayanı sıkıştırmışlar ve kaza yapmasına yol açmışlar. Bayan sürücü karnındaki altı aylık bebeğiyle hayatını kaybediyor... Bu da bir terör bence...
Merak ediyorum nasıl güvende yaşıyabilirim diye? http://kendinikoru.com/ 'a baktım; 'thunder stick' mi alsam? Lütfen bir insanın kendini nasıl koruyabileceği hakkında bana yardım eder misiniz?
Sonuçta, bir şey olmadı, Allah korudu... Şoka girdim ve halen ağlamaya devam ediyorum... Hayata karşı -ne yazık ki- atak olan ben, 'korku' duygusuyla tanıştım. Geçmiş olsun!.. En merak ettiğim nokta ise bu çocuklarımızı nasıl kazanacağımız? Onlar da istemez miydi sevgi ve ilgiyle, iyi bir aile ortamında büyümeyi?...
Sevgiler!
Ay-lin:)
