OKUMANA ENGEL VAR MI?
EDIRNE UZUNKOPRU ADALET GAZETESI
GOZLEM
Aylin Yavas
Cornell Universitesi
Yakin Dogu Calismalari Bolumu
Fulbright Ogretim Gorevlisi
aylin.yavas@fulbrightmail.org
Yildiz Teknik Universitesi (YTU)`nden bir yildizi tanitmak istiyorum sizlere: Ali Riza Aydogdu. Soyadi gibi nice kisinin hayatinda bir Ay dogdu sayesinde... Ali Riza Aydogdu`nun hayati, ogrencilerimin deyimi ile hayal kurma ve gerceklestirme prensesi Ay-lin:) ile Yildiz Teknik Universitesi, “Kişisel Gelişim ve Girişimcilik Kulübü” (YTU KGGK) sayesinde kesisti. Kulubumuz hakkinda detayli bilgiye su yazimdan ulasabilirsiniz: http://aylinyavas.blogspot.com/2010/02/yildiz-teknik-universitesi-kisisel.html Kendisi YTU KGGK Sosyal Etkinlik Komisyon Lideri. Gelecegin de liderlerinden olacagina tum kalbimle inaniyorum.
Amerika`da yasadigimdan, sahsen boyle harika yurege sahip olan ogrencimizle daha tanisma serefine erisemedim; bana e-posta atmasiyla baglantiya gectik ve Ay-lin:)`in Istanbul Subesi olmak istedi; hayal ortagi olduk. Amerika`da yasasam da o sahip oldugumuz INSAN SEVGISI ve KARSILIKSIZ SEVGI ile Ay-din-latmaya basladi, engelleri asmaya basladi... Proje lideri oldu. Hep uzaktan izledim adimlarini. Gurur duydum onunla ve ona destek olan herkesle. Kendisini yurekten kutluyorum. Vatanimdan uzakta da olsam oralardaki ogrencilerime ISIK tutabiliyorsam ve ayni heyecani yasiyorsam, ben de insan olmayi basariyorum galiba... Ali Riza Aydogdu gibi binlerce ogrencim oldugu ve kocaman bir aile olup, yardim etmeyi basardigimiz icin de dunyanin en sansli ogretmenlerinden biri gibi hissediyorum. Bana bu onuru yasattigi icin Ali Riza Aydogdu`ya sukranlarimi sunuyorum.
Ali Riza ve diger Yildizlarimiz, Sakip Sabanci Spastik Engelliler Merkezi`ne gidip, engelli cocuklarimiz icin okudukca ben burda mutluluktan agladim. Hayatin anlami da bu duygularda galiba... Dilerim ogrencilerimle ve sizlerle el ele vererek, nice engeli asacagiz. Lutfen merkezin sitesine bakiniz: http://www.metinsabancishcek.gov.tr/y-t-u-ogrencileri-ile-kitap-okuma-calismasi.html
Ali Riza Aydogdu`ya sordum: YTU KGGK ile nasil tanistin ve projen senin icin neler ifade ediyor? Simdi ise soz onda; bundan sonra kursuye YTU`lu Yildizimiz Ali Riza Aydogdu`ya birakiyorum: Ali Riza`nin Okumana Engel Var Mi? Projesi; hepimiz onu cocugumuzcasina seviyoruz. Ali Riza Aydogdu`yu izlemeye devam edin: 13 Mayıs 2010 Perşembe günü 19:00 - 21:00 saatleri arasında Yıldız Teknik Üniversitesi Beşiktaş Yerleşkesi Oditorium’da çocuklarımız ile birlikte eğlenmeye hazırlanıyorlar; siz de ona destek vermek isterseniz, ona aydogdualiriza@gmail.com ‘dan ulasabilirsiniz.
Ali Riza Aydogdu: Yıldız Teknik Üniversitesi’ni kazanıp okula başladıktan sonra gözlemlemeye başlamıştım çevremde olup bitenleri. Okulun liseden farkı yoktu o zamanlar, sabah gidip öğlenden sonra geri dönüyordum. O sırada Öğrenci Konseyi`ni tanıdım okulun resmi kurumlarından. Konsey adına düzenlediğim piknik benim ilk organizasyonum oldu ve gerekli katılım sağlanamadığı için de iptal edildi. Bir şeylerle uğraşma isteğim beni kulüpleri tanımaya itti. Okuduğum bölümün kulübünün olmayışı zor bir karar vermeye sürüklüyordu beni. Piknik sayesinde tanıştığım bir arkadaşımın “Kulüp kuruyoruz, sen de bize katılmak ister misin?” sözü ile son buldu bu arayış. Var olanların içinden seçmek yerine olmayan bir kulübü oluşturmak fikri çok daha cazip gelmişti bana. Kulübün kuruluş aşamasındaki yardımlarımdan ve çalışmalarımdan dolayı, onlara çok geç katılmış olmama rağmen, yönetim kuruluna girmeyi başarmış, hatta bir komisyona liderlik etme hakkına da sahip olmuştum. Artık sorumlulukları artmış, hayatımı biraz daha programlı yaşama zorunluluğuna kavuşmuş, okulu ve arkadaşları için çabalayan bir Ali haline gelmiştim.
Ekim 2009’da “Kişisel Gelişim ve Girişimcilik Kulübü”nün kurulmasından sonra ortaya atılan bütün projeler kişisel gelişim ya da girişimcilik üzerineydi haliyle. Ama benim içimde kimseye söylemediğim bir fikir vardı; sosyal sorumluluk! Ne yapacağımız konusunda pek bir fikrim yoktu başlarken ancak klasikleşmiş Darülaceze Ziyaretlerinden çok farklı olacaktı proje. Bu düşünce engellilere götürdü beni. Onlar hakkında da pek fazla fikir sahibi değilken, aklımdakileri gerçekleştirebileceğim bir merkezin varlığından da haberdar değildim. Liseden beraber mezun olduğum ve tanıdığımdan beri fizyoterapi gören başka bir arkadaşımdan yardım istedim. Onun aracılığı ile Metin Sabancı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu ve Demet GÜLALDI Hoca`m ile tanıştım. Hocaya projemi anlattığımdan inanmadı o kadar öğrenci bulabileceğime. Ciddi bir sorumluluk isteyen ve üniversite öğrencilerinden beklenemeyecek kadar çok katılım gerektiren bir projeydi çünkü. Ancak en sonunda ikna oldu bu projenin gerçekleşeceğine. Hemen kulüp arkadaşlarıma sürprizimi yaptım ve projeyi hayata geçirecek desteği topladım. Başından beri hazırlamaya çalıştığım ancak bir türlü isim veremediğim projenin ismini koymayı da katılmak isteyenlere bıraktım. Bu da hem projeye aktif katılımı en başından arttırdı, hem de öğrencilerin engelliler hakkında daha bir düşünür hale gelmelerini sağlamış oldu. Projenin katılımcılarından gelen isim fikirlerini bir ankette değerlendirdikten sonra “Okumana Engel Var Mı?” resmen hayata geçti.
Her hafta pazartesi ve cuma günleri, sunumlarını hazırladığımız öykülerimizi okumaya gidiyoruz vakfa. Bütün neşeleri ve sıcaklıklarıyla bizleri karşılayan ve bizim onlara olduğumuzdan daha çok onların bize destek olduğu kitap okumalarımız devam ediyor ve her dönüş yolculuğunda ayaklarımız geri döndürmek istiyor bizi. Yanlarından ayrılan herkes tekrar gelmek istediğini ısrarla dile getiriyor bir çok kez.
Çocuklarımıza umut olmaya, onlara gönüllerinden birkaç söz söylemeye giden 100’den fazla gönüllü üniversite öğrencisi… Sadece YTÜ ile sınırlı kalmayan, İTÜ, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Sakarya Üniversitesi, Kocaeli Üniversitesi ve birkaç vakıf üniversitesine de ulaşan projenin sonunu da “özellikle” Dünya Engelliler Haftasına denk getiriyoruz. Hem güzel bir son olsun yeniden başlamak için, hem de anlamlı olsun diye düşünerek bir eğlence düzenliyoruz. 13 Mayıs 2010 Perşembe günü 19:00 - 21:00 saatleri arasında Yıldız Teknik Üniversitesi Beşiktaş Yerleşkesi Oditorium’da çocuklarımız ile birlikte eğlenmeye hazırlanıyoruz. Onların minicik bir tebessümünü bile paylaşabilmek umuduyla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder